برای انتخاب درخت که در چه رویشگاهی پرورش یافته باید نکات زیر را مد نظر داشت :

1- در عرصه های که موجب نمایش بهتر واکنش درختان به فاکتور های محیطی حساس تر هستند انتخاب شود

2-چگونگی ارتباط فاکتورهای محدود کنندهو انتخاب عرصه با عوامل محیطی شدیدا تاثیر گذار

3-توصیف رشد فرمهای متفاوت رویشی درختان بعنوان کمکی در شناسی عرصه های مناسب مطالعاتی

4-عرصه هایی با خاکهای کم عمق و بستر سنگی مناسب تر از عرصه هایی با خاک عمیق هستند .

5-مناطق شیب دار بسیار مناسب تر از مناطق مسطح و کف دره هاهستند

6-انتخاب گونه های با فرم رویشی متفاوت همراه با نتایج بهتر

7- الگوهای متفاوت حلقه های رویشی مناسب تر برای تجزیه وتحلیل اماری و انالیز هستند

در کل درختان باغی که به کمک دست ابیاری می شوند ویا کف دره ها و یا در خاک عمیق منطقه مناسبی برای مطالعه نیستند بلکه درختانی که اصلا دخالت انسان در تشکیل ان دست نداشته باشد بهترین نمونه جهت مطالعه هستند .